richting Calgary

Eindelijk na 10 dagen wachten in Whitehorse is ons pakket met camperonderdelen er. We halen het pakket zelf op en rijden direct langs de garage om een afspraak te maken.
Dezelfde dag lukt niet meer, maar de volgende dag wel.
De volgende dag zijn we om 9 uur al bij de garage, maar helaas duurt het nog tot 12.00
Voor ze eraan beginnen. Helaas blijkt het vanaf het verwijderen van het wiel nogal moeilijk
Voor ze te zijn, ze hebben nog nooit een voorwielaangedreven camper gezien en ze snappen ook niet hoe dat bestaat. Ze durven ook niet erg goed, en dus wordt de ashoes
Met ijzerdraad vastgezet. Het lijkt op zicheen goede oplossing, hoewel niet origineel.
Het geluid wat ons in eerste instantie alarmeerde hadden we de laatste dagen ook niet meer gehoord, het zou weleens een steen geweest kunnen zijn.
Om half twee rijden we dan eindelijk weer de Alaska Highway op, nu weer terug.
Het blijft gewoon een schit terende weg, ook vanaf de andere kant. We overnachten weer in Teslin en ook tanken we hier weer, nu gelijk de goede brandstof.
We rijden verder de Highway af, tot net voor Watson Lake. Hier slaan we rechtsaf de Cassiar Highway op. Deze is 700 km lang. Hij begint vrij smal, maar het wegdek is goed.
Ook dit is een schitterende weg, met mooie uitzichten. Langs deze highway ligt het Canadeze plaatsje Stewart, en aan de andere kant van de grens, in de USA, het plaatsje
Hyder. In Hyder is een rivier met een boardwalk en deze staat erom bekend dat je hier beren kunt zien die zalm uit de rivier vissen. Hyder is over de weg alleen bereikbaar via Stewart, en behoort tot Alaska.
De volgende ochtend rijden we naar de boardwalk, waar we niet de enige zijn.
We lopen de boardwalk op en na een tijdje wachten verschijnt er een beer met een "cub".
Een machtig gezicht hoe de beer en het kleintje de zalm uit het water proberen te vissen.
Als ze uit het oog verdwenen zijn, komt er een wolf de rivier in lopen en gaat ook vissen.
Uiteindelijk lukt het ook deze om een zalm te verschalken. Het schijnt nogal bijzonder te zijn dat je in 1 ochtend zowel een beer als een wolf ziet. Helaas moeten we weer verder en rijden dan ook via Stewart Canada weer binnen.
In de volgende dagen rijden we via Prince George en het Banff park weer terug naar Calgary. We staan weer op camping "Troosteloos", waar we eerder ook al stonden.
De camping is slordig met gaten in het wegdek, voor je een snelweg, achter je een spoorlijn, naast je een overslagbedrijf en over je heen de vliegtuigen. Maar hij ligt erg gemakkelijk bereikbaar.
Petra moet hier naar het ziekenhuis. Hiervoor hadden we in Nederland al het een en ander geregeld. Gelukkig klopte het precies en na een uurtje staan we weer buiten.