Reizen door Canada, pech in Whitehorse

Vanaf ca 10 juli tm 6 aug.

In Canada reizen we van de grens bij Minnesota door diverse staten naar Calgary. Ongeveer 2000 km.

Onderweg zijn er veel vlaktes, de prairies maar we zien ook wat wilde dieren zoals een vos en zelfs een coyotte. Een zusje van de wolf. Voordat we in Calgary aankomen brengen we nog een bezoek aan de plaats Drumheller, in de omgeving van deze plaats zijn vele botten van dinosaurussen gevonden. We bekijken het museum dat gaat over deze dinauaurussen en het afwijkende landschap rondom de plaats Drumheller. Een landschap wat zich kenmerkt door een kloof en zogenaamde badlands, rotsen die heel erg oud zijn.

In Calgary verblijven we een aantal dagen hoewel de campings niet erg uitnodigend zijn. De 1e is zo steil dat Petra nauwelijks uit de camper kan komen en dus vertrekken we naar een 2e die aan de snelweg ligt en vol troep staat. Maar we moeten allerlei dingen doen dus we hebben wat dagen nodig. Zo moeten we langs het ziekenhuis om een afspraak te bevestigen voor Petra die in augustus zal plaatsvinden. Dit kost ons 2x een halve dag omdat de 1e keer niemand aanwezig is die ons kan helpen. Maar de 2e keer lukt het wel. Ook krijgen we een steentje tegen de ruit en dat moet worden gemaakt. We hebben ook allerlei administratieve zaken te regelen en dat kost ook tijd. Na een dag of vier in Calgary zijn we erg blij dat we verder kunnen rijden. We hebben nog ruim 4 weken voordat we weer terug moeten zijn in Calgary en we hebben na veel soebatten toch besloten om richting de Alaska Highway te gaan. En dan maar kijken hoe ver we komen, we moeten nog wat meer info verzamelen.

Eerst rijden we door het Banff nationaal park en dit met schitterend weer. Elke Canadees of Amerikaan die we hebben gesproken vind Banff een prachtig park en velen die er nog niet zijn geweest, willen er naar toe. En terecht want het is schitterend, hoewel ook zeer toeristisch. Maar je rijdt door fabelachtig landschap vol meren en bergen met wit besneeuwde toppen.

Het is helaas wel juli en dat betekend topdrukte ook op de campings en 1x hebben we geluk, maar we moeten ook een nacht doorbrengen op een parkeerplaats van de camping.
Hier is wel stroom maar echt mooi staan we niet. Die nacht kunnen we echter niet zonder stroom. In het park zien we voor het eerst een echte raaf en edelhert en wat berggeiten. We rijden in 2 dagen door het park ca 300 km en dan zijn we plotseling uit het park, hetgeen direct te merken is aan de vermindering van huurcampers.

Wij rijden nu richting de Alaska highway, naar het begin is nog
het nog 500 km ook al door zeer verlaten terrein. We hebben een boek gekocht hetgeen ‘milepost’ heet en die Alaska highway en een aantal andere routes naar Alaska uitgebreid beschrijft. De Alaska highway begint in Dawson creek en voert tot in Alaska ca 2250 km verderop. De weg is verlaten en was vroeger nogal slecht, maar de laatste jaren verbeterd. Er zitten wel wat steile hellingen in en we twijfelen of we dit wel willen qua tijd, kan de camper dit aan en 'saaiheid'. Maar na nauwgezet de routebeschrijving van dit boek te hebben bestudeerd besluiten we dat we dit willen. En daar krijgen we geen spijt van, ondanks soms wat slechte stukken weg, soms gravel, wegopbrekingen, wat steile hellingen die de camper langzaam opkruipt, is het een prachtige route. De 1e dagen zien we niet veel wild, maar opeens is het er.

Eerst een eland, even later een eland met jong. Die we echt goed kunnen zien omdat het jong eerst weigert over te steken en de moeder net zo lang over de weg heen en weer loopt tot het jong ook durft. Wij slaan het gade vanuit de camper. Dan eindelijk de 1e beer die langs de weg staat te grazen, daarna zien we er nog 11. De ene keer even snel, de andere keer kunnen we stoppen en vanuit de camper zien hoe de beer tussen het gras naar bessen zoekt. Ook zijn we erg verrast door bizons, eerst zien we een paar individuen maar dan ook een grote kudde van wel 40 of 50 bizons. Ze lopen midden op de weg en dwingen al het verkeer tot stoppen. Een prachtig gezicht.

Gezien de beperkte tijd besluiten we niet de gehele Alaska highway af te rijden maar te gaan tot Whitehorse, de 1e grotere plaats op de route. Dit ligt circa 1300 km vanaf Dawson Creek.

Vanuit hier willen we nog naar Haines en Skagway, misschien Juneua in Alaska. Dit ligt ten zuiden van Whitehorse.

Petra verzint wat routes en we zijn nog aan het bedenken welke uit te voeren (we hebben wat ferry's nodig en dus is het wat puzzelen qua tijd en kosten) als we op vrijdag 27 juli in White horse aankomen.

Toen we in Whitehorse aankwamen rijden, kwam er een geluid vanaf het linkervoorwiel, wat ons verontrustte. Het wiel opgekrikt en nu blijken we weer hetzelfde probleem te hebben als 7000 km geleden. We hebben onderdelen nodig uit Nederland, een keerring die dus precies past. De keerring die erop is gezet in Indianapolis, is wat in elkaar geknutseld en dit heeft dus 7000 km gehouden maar is nu toch gebroken. Omdat het weekend is kunnen we ook in Nederland niet direct onderdelen bestellen en dus duurt dit tot maandag. De DHL is niet duidelijk op hun site over hoe lang het verzenden duurt. Er staat nl. 2 dagen, maar als het eindelijk op de post gaat dan blijkt dit zeker een week te duren.

Dat maakt ons erg kwaad, omdat als we dit geweten hadden, het via andere wegen hadden kunnen doen. Maar dit komen we pas te weten als de onderdelen al op de post zijn.

Al met al zitten we hier nu vast van vrijdag 27 juli tot waarschijnlijk 9 of 10 augustus, een lange tijd.

Enerzijds is het wel lekker omdat we en met name Petra wel erg moe is, en dus we best wat rust kunnen gebruiken. Anderzijds is het erg jammer van de reis, nu we net op een plek zijn die ons zeer bevalt en ook uniek is. De natuur in Alaska vanuit de auto deels te bekijken bevalt ons zeer en we hadden zo graag nog wat meer gezien. Vooral een toegankelijke boottocht vanuit Skagway zo’n 170km vanaf Whitehorse was een tocht die we zo graag wilden maken. Maar doordat we bijna 2 weken vast zitten zal dit niet gaan.

Gelukkig kunnen we wel kleine stukjes rijden, naar de stad zelf en een beetje in de omgeving

Afgelopen Weekend zijn we een nacht naar een andere camping gegaan, 20 km verderop waar warmwaterbronnen bij zijn. Dat was een leuk uitstapje en even van de vertrouwde camping af.

Ook in die buurt was een sleddogs farm met allerlei excursies zoals wandelen met de honden. We hadden geen idee of wij er wat mee konden, wandelen zal niet gaan en waar zitten die honden. Ergens ‘beneden’ en we hebben er niets aan.

Maar gelukkig de honden waren op een veld waar Petra wel bij kon. Dus daar hebben we toch nog een middag kunnen doorbrengen. Sander is nog mee geweest met een wandeling terwijl Petra wachtte op het terrein met uitzicht op alle honden, zo 130 stuks. Het was een leuk uitstapje. En we hebben er ook de nacht kunnen doorbrengen. Zondag 6 aug. komen we weer aan op onze vertrouwde camping.

Ook Florina heeft een probleempje gehad, ze had links een zogenaamd bloedoor. Haar oor was dik en dat voelt als een kussentje.dat was vorige week dinsdag.
Toen zijn we dierenkliniek gegaan. De dierenarts kon haar gelijk helpen en heeft haar oor leeg laten lopen. Helaas wordt het oor Enkele dagen later al weer dik en zal dit nog een keer moeten gebeuren.
Dat staat op de planning voor morgen. Ook willen we nog even naar de Dhl vestiging in Whitehorse of we wat meer te weten kunnen komen. We kijken reikhalzend uit naar ons pakket zodat we snel weer verder kunnen....
Als het goed is moet dut woensdag aankomen en dan snel naar een garage voor de reparatie.